สาเหตุของโรค : โรคสแค็บเกิดจากเชื้อรา สฟาซีโลมา Sphaceloma fawcetti (Tenk.) B.&T. (imperfect stage)
หรือเชื้อรา อีลสิโนElsinoe fawcetti Bitancourt Jenkins (perfect stage)
หรือเชื้อรา อีลสิโนElsinoe fawcetti Bitancourt Jenkins (perfect stage)
การแพร่ระบาดของโรค : เกิดขึ้นโดยสปอร์ของเชื้อราสาเหตุปลิวแพร่กระจายไปกับลม หรือติดไปกับน้ำ
นอกจากนี้โรคสามารถแพร่ระบาดได้โดยติดไปกับกิ่งพันธุ์หรือส่วนขยายพันธุ์
นอกจากนี้โรคสามารถแพร่ระบาดได้โดยติดไปกับกิ่งพันธุ์หรือส่วนขยายพันธุ์
สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมต่อการเกิดโรค
- พันธุ์พืชตระกลูส้มที่มีความอ่อนแอต่อโรค ได้แก่ มะนาวแป้นพวง มะนาวแป้นแม่ลูกดก ส้มจีน เลมอน มะกรูด
และส้มตอพันธุ์บางชนิด
และส้มตอพันธุ์บางชนิด
- มะนาวในระยะใบอ่อนและผลอ่อน หรือผลมีขนาดเล็ก หรือในสภาพอุณหภูมิต่ำเล็กน้อยและความชื้นสูง โรคนี้จึงพบระบาดมากในฤดูฝน
ลักษณะอาการ : อาการที่พบคล้ายกับโรคแคงเกอร์ แต่ไม่มีวงสีเหลืองล้อมรอบแผล ในระยะแรกเป็นจุดใสเล็กๆ โดยแผลจะนูนขึ้นด้านหนึ่งของใบและเป็นรอยบุ๋มเล็กน้อยอีกด้านหนึ่งของใบ ต่อจากนั้นจะเปลี่ยนเป็นแผลนูนแข็งขนาดประมาณ 0.5 - 2.0 มม. มีสีเหลืองอ่อนหรือน้ำตาลอ่อน ต่อมาแผลจะตกสะเก็ดคล้ายแผลหูดมีสีน้ำตาลหรือสีเหลืองปนเทา ใบมีสีซีดแคระแกร็นและบิดเบี้ยว และบางแผลอาจทำให้บุ๋มเป็นรูปกรวย ขนาดของแผลบนกิ่งมักใหญ่กว่าแผลบนใบ บางครั้งอาจพบยางไหลจากแผล ทำให้กิ่งแคระแกร็น ตายได้ง่ายและเร็วกว่าปกติ ส่วนผลที่เป็นโรคจะมีลักษณะปุ่มปมเป็นแผลตกสะเก็ดคล้ายหูด ขรุขระ แผลอาจเกิดกระจัดกระจายหรืออยู่รวมกันเป็นกลุ่มผลมักแคระแกร็นและบิดเบี้ยว
แก้ได้โดยใช้ นาโนซิงค์ออกไซด์ 10-20 กรัม ต่อน้ำ 20 ลิตร ฉีดพ่นให้ทั่วลำต้น